Een poldersnoek voor Frederik…
Snoekmissie: Herrie in de polder
De afspraak stond vast. Het moest een polderdag worden om op snoek te vissen. Op de kaart werden diverse mooie plekken aangekruist die al eerder snoek opleverden. De Alblasserwaard werd het. Zo’n gebied waar je nog een hele dag kunt rondstruinen. Onze Vlaamse gasten Frederik en zijn vader stonden te popelen. We schrijven eind februari 2020; van mondkapjes en van de anderhalve meter samenleving was nog geen sprake…
Tekst & foto’s: Berend Masselink
De dagen die aan de afspraak vooraf gaan, staan in het teken van loodgrijze luchten, regen en dalende temperaturen. Poldervissers weten wat dit inhoudt; de regen sijpelt via de weilanden lichtbruin de watergangen in, de poldergemalen treden in werking en het almaar bruiner wordende water komt in beweging om afgevoerd te worden. Omdat thuis blijven geen optie is, kan het geen kwaad om vooraf wat ‘regenstekken’ in kaart te brengen; stekken waar het water helder blijft en de snoek als ‘zichtjager’ nog actief is. Deze voorkennis betaalt zich altijd uit. Gelukkig kunnen we ook in bruin polderwater snoek vangen. Snoek beschikt over een perfect zijlijnorgaan en kan hierdoor ook zonder ‘zicht’ prooivis vangen. Willen we de missie van vandaag echter succesvol maken, dan helpt het als we helder water vinden en het juiste kunstaas kiezen.
Hier was het water iets helderder.
———————————————————————————————————————————-
BRUIN POLDERWATER
Regen en storm zal na verloop van tijd bruin water opleveren in de polder. Niet ideaal voor de zichtjager snoek. Twee dingen zijn dan belangrijk om jouw snoekdag toch succesvol te laten verlopen: ga op zoek naar water dat nog redelijk helder is, of schakel over op kunstaas dat flink kabaal maakt, zoals spinners, shads met flinke schoepstaarten, spinnerbaits en buzzbaits. Tip: water bij nieuwbouw en bedrijfsterreinen blijft vaak lange tijd gevrijwaard van bruin gekleurd water.
De Rapture Twist Buzz: een echte herriemaker!
———————————————————————————————————————————–
Kinderdijk
We zetten de auto’s aan de kant aan het begin van een polderweg niet ver van Kinderdijk. Hier hebben we eerder goed gevangen. Het water is weliswaar niet super helder, maar ziet er verder prima uit. Uit de magazijnen van Arca heeft Frederik materiaal meegenomen om uit te testen. Voorbijgangers kijken ietwat verbaasd naar de geparkeerde auto’s met een Belgisch en een Nederlands kenteken en de materiaaluitstalling van deze ogenschijnlijke ‘kofferbakverkoop’. Maar als ze zien dat het om sportvissers gaat, is de argwaan gauw verdwenen.
De polderwetering langs het weggetje beantwoordt aan alle kenmerken van de Hollandse polder. Knotwilgen, zijslootjes, oude betonnen bruggetjes met aangevreten houten hekken en boerderijen met de geur van koeien en kuilgras. Waar het eerste uur van de vorige sessie op deze stek al een zevental aanbeten opleverde, daar blijft het nu na een half uur nog verdacht stil. Maar dan bijt Nico de spits af en weet de eerste snoek te verzilveren op een rood-witte shad. De prachtig gekleurde rover krijgt snel weer de vrijheid. Niet lang daarna mis ik een aanbeet tien meter verderop. Als we de stek enkele minuten met rust laten, krijgt Frederik de snoek in de herkansing alsnog te pakken met een Rapture buzzbait die zal uitgroeien tot onze grote favoriet; de Twist Buzz single propellor.
Grote vreugde
De zoektocht naar helder water leidt ons langs schitterende polderwegen; dan weer kaarsrecht uitgestrekt tussen een oneindig veenweidegebied, vervolgens ouderwets kronkelend alsof er nooit een ruilverkaveling heeft plaatsgevonden die alles weer recht trok. Op doortrek naar een volgende ‘waypoint’ staan we even stil in het midden van Noordeloos, en heel even wanen we ons in een laat-middeleeuws dorp met ‘stadsboerderijen’ en een smalle, kronkelende gracht onder de witte brug. Hier heeft de tijd even stilgestaan.
Sla in de winter de polderdorpen zeker niet over!
Het kunstaasje van de dag…
Aan de rand van het dorp ligt helder water langs de nieuwbouw. We zetten de auto’s op een parkeerplaats en kunnen meteen vissen. En zie: het heldere nieuwbouwwater betaalt zich meteen uit, want na een uurtje staat de teller al op zes aanbeten, waarvan er vier worden verzilverd. We hebben inmiddels gezelschap gekregen van twee jonge locals. Voor we het weten staan we met zes man in het slootje te vissen. Het wederzijds enthousiasme verbroedert en overbrugt in no-time de leeftijdsverschillen. We zien dat er aan het materiaal van Kevin en zijn maatje nogal wat schort. Na wat knip- en knoopwerk voorzien we de twee van snoek-proof onderlijnen en Frederik haakt tot hun grote vreugde wat beter kunstaas aan de staaldraadjes. Wanneer we na het vissen eindelijk de parkeerplaats weer bereikt hebben, is de bende inmiddels aangegroeid tot zes jochies. Frederik promoot de hengelsport door kwistig nieuwe Rapture shads en loodkoppen rond te delen uit zijn rijk gevulde Arca-rugzak. Het bleef nog lang onrustig in Noordeloos…
De twee jeugdige locals willen het snoekje wel even vasthouden.
Het bleef nog lang onrustig in Noordeloos…
Snelcursus
We zijn een paar maanden verder en het is inmiddels augustus. De februaridag in de polder ligt dan wel achter ons, maar op mijn telefoon word ik er bijna dagelijks aan herinnerd. Kevin en vismaatje Sem weten me via de social media kanalen inmiddels te vinden. ‘Wanneer gaan jullie weer naar Noordeloos?’ Ik zwicht uiteindelijk voor de druk en stel de twee een visdag in het vooruitzicht. Maar eerst moet er maar eens contact worden opgenomen met de ouders; het is immers wel een beetje vreemd wanneer je kind met een onbekende volwassen vent een visafspraak probeert te maken…
In augustus vinden we dan eindelijk een dag dat het iedereen uitkomt. In plaats van twee, wachten mij drie jongens op bij de witte brug. Kevin, Sem en Jari. In de achtertuin van de familie Kamp maak ik kennis met de moeders van Kevin en Sem, die daarmee gerustgesteld zijn. Kevin laat zijn vishok zien en al zijn hengels en visspullen. Ik strooi wat kunstaas op tafel en geef een snelcursus over het verschil tussen shads, spinnerbaits, spinners, jerkbaits, diep lopende en ondiep lopende pluggen. Ik krijg echter al gauw de indruk dat ze het meeste al weten… Goed, dan gaan we maar gauw vissen!
Geheime snoekstek
Met de auto volg ik de drie jeugdige vissers die voor me uit het dorp uit fietsen naar een ‘geheime’ snoekstek. Aan het materiaal ontbreekt nog wel het een en ander. Jari kan nog geen tien meter ver werpen vanwege een dikke lijn met een knoop erin. Eerst maar even de lijn volledig afspoelen, nette knoop erin, en weer opspoelen. Zo, dat werpt al beter. Ik voorzie drie spelden van bewezen kunstaasjes en het feest kan beginnen. Kevin heeft na vijf minuten al een kolk achter zijn kunstaas en een tik op de top. Sem, die nog nooit een snoek gevangen heeft, is inmiddels verder gelopen als we ineens Jari horen roepen. Hij staat op een bruggetje en heeft onder zich een snoek gehaakt die nogal tekeer gaat.
Het is inmiddels zomer: Jari, Kevin en Sem leren snel bij!
De vis krijgt weinig speelruimte door een dichtgedraaide slip en een (opnieuw geknoopte!) dikke lijn. Met vereende krachten wordt de vis geland en klinkt er een gejuich door de polder. Een prachtexemplaar van 65 cm! Een snoek vasthouden is echter nog een drempel. Daarom mag Kevin de vangst van Jari vasthouden wanneer de foto wordt gemaakt en de snoek weer terug mag. Tien minuten later is het alweer raak. Het is warempel Sem die een aanbeet krijgt en een prachtig snoekje weet te landen; de allereerste van zijn leven!
Kroketten
In de vooravond kijken we terug op een geslaagde middag. We zijn inmiddels met twee auto’s naar de Lek bij Ameide gereden en hebben net frietjes, kroketten en frikandellen naar binnen gewerkt. De vader van Kevin is erbij en ook vismaat Nico heeft zich aangesloten. Het is een prachtige augustusavond. De jongens staan te popelen om voor het eerst in een rivier te vissen. Er zit misschien wel baars en wie weet een snoekbaars. Door de warmte is er niet veel roofvisactiviteit. Af en toe draait er een winde, maar daar blijft het bij. Wanneer de avond vordert en de zon wat zakt, krijgt Nico tussen de planten ineens een felle tik op zijn shad. Helaas blijft de vis niet hangen. Het duurt niet lang of er volgt een tweede aanbeet. Hevig knokkend drilt Nico een fraai gestreepte rover naar de kant, waar iedereen de vis kan bekijken. Wow! Drie paar jeugdige oogjes bewonderen de snoekbaars. Als ze die ook eens konden vangen.
Prachtige zomeravond langs de Lek bij Ameide…
Blessuretijd
De zonsondergang gaat over in een stille schemering. Vanaf de krib weet ik op de dropshot een baars te vangen in een hoekje waar speldaas rondhangt. Ik leg Kevin uit hoe zo’n dropshot werkt en ook hij pakt een dropshothengel. Hij heeft de kunst blijkbaar afgekeken, of zich vooraf goed ingelezen, want hij gaat ermee aan de slag alsof hij nooit iets anders heeft gedaan. Als iedereen de hengels gaat opruimen omdat de duisternis reeds inzet, hoor ik Kevin zeggen: “Hee, er hangt iets aan.” Ik kijk naar zijn kromme hengel. “Snoekbaars!”, klinkt het. En warempel, een snoekbaars heeft het shadje binnengezogen en wordt door Kevin binnen gedrild. Opnieuw klinkt gejuich. In ‘blessuretijd’ vangt Kevin nog even de eerste snoekbaars van zijn leven, en nog wel op de dropshot! Natuurlijk moet deze vis op de foto. Als de rover is teruggezet nemen we afscheid bij de auto. Het was een dag om nooit te vergeten voor de drie vissertjes – en stiekem ook voor ons. Jari vangt de grootste snoek van de dag, Sem de eerste snoek van zijn leven en Kevin zijn eerste snoekbaars. Moge er nog vele volgen!
Je eerste snoekbaars en dat aan de dropshothengel!
———————————————————————————————————————————–
VERRASSING
Na overleg met Frederik en met Stijn, de baas van Arca, komt er twee weken later met de DHL nog een verrassing voor de bofkonten in Noordeloos; voor elk een splinternieuwe Evoque spinhengel, met werpmolen en gevlochten Trabucco lijn erop – met de groeten uit België! Als deze cadeaus ergens goed besteed waren, dan was het wel in dit polderdorp… Arca bedankt!