Vlaamse kanaalvisserij met Kris Huybrechts

Ongeveer acht jaar geleden was de vaste hengel visserij hetgeen waarvoor Kris Huybrechts naar het water trok. Echter, na een onderonsje met gepensioneerd Beet-redacteur Richard Van den Broeck bloeide de passie voor het feedervissen op. Zijn fanatisme en talent heeft sindsdien al geresulteerd in drie WK-deelnames. Het afgelopen WK-Feeder werd voorlopig de kroon op het teamwerk gezet; België mocht volledig terecht op het hoogste schavot plaatsnemen.

Tekst & foto’s Redactie Beet

Een gouden plak dus, al heeft Kris zelf in het Franse land niet gevist op de wedstrijddagen. “Ik was de eerste dag reserve. En het teamresultaat was na die eerste dag zo goed, dat ik gelijk heb aangegeven dat de andere vijf mannen ook de tweede dag moesten vissen”. Traditioneel gezien vervangt de ‘reserve’ één van de mannen op de tweede wedstrijddag. Maar tijdens de trainingen – en als bankrunner – heeft hij zijn bijdrage kunnen leveren. “Onklopbaar leken de Fransen tijdens de training, maar de situatie en visomstandigheden sloegen helemaal om en wij hebben daar het beste van kunnen profiteren.”

WILLEBROEKSE VAART

Dit alles vertelt Kris aan de oevers van de befaamde Willebroekse Vaart, die ook onder de naam Kanaal van Willebroek en Zeekanaal Brussel-Schelde door het leven gaat. Op sectoren als de ‘Hoogspanning’ en de ‘Kom bij Willebroek’ hebben al heel wat wedstrijdvissers hun degens gekruist. Vandaag heeft Kris plaatsgenomen aan de kom bij Kappele-op-den-Bos (Oostdijk). Een van de stekken waar een visserij met de feederhengel het beste tot zijn recht komt.

Kris had juist gemikt – hoe kan het ook anders als feedervisser? – want deze reportagedag was de hemel blauw gekleurd en scheen het zonnetje heerlijk. Wat een contrast met de dag ervoor, toen hij zes uur lang in de regen had zitten vissen… En bij schrijven van dit stuk, een dag later, komt de regen weer met bakken uit de hemel. Juist mikken, dat is essentieel, dus tast Kris de bodem zorgvuldig af. “Ik ben gewoon met deze strook, maar ik ben al even hier niet meer geweest. Ik werp en zet de chrono aan. Acht tellen diep, maar dat wist ik eigenlijk al. Op stekken waar ik niet bekend ben zal ik meerdere worpen maken, elke keer een paar meter dichterbij en met behulp van de chrono een beeld vormen van het bodemverloop. Naast diepte is bodemgesteldheid een belangrijke graadmeter. Ik trek de lege korf over de bodem en voel naar onregelmatigheden. Troep en obstakels dien je uiteraard te vermijden. Wat wel interessant zijn: diepere kuilen, harde platen en de plekken waar de bodem afloopt of weer oploopt. Allemaal in potentie plekken waar van nature wat meer natuurlijk voedsel is, plekken die in theorie goede stekken kunnen zijn.” Doordat hier regelmatig wedstrijden gevist worden, weten de insiders dat de bodem redelijk egaal is en de beste visserij vaak rond de 40 meter ligt. Uiteindelijk clipt Kris zijn verre hengel op 41 meter.

DE CHRONO LOOPT

Er staat een flinke wind haaks op de visrichting; hoe pakt Kris het dan aan? “Het liefst vis ik in veel opzichten zo licht mogelijk, dus ik begin met 40 grams korf. Een model speedkorf, omdat deze met zijwind preciezer werpt dan een traditionele voerkorf. Ook qua lijnen vis ik graag licht. Vandaag als uitgangspunt een 12/00 onderlijn. Als er veel vis te vangen is, dan ga ik ook wel dikker vissen en stap dan over naar een 14/00 lijn. Met mijn Trabucco Trinis FX hengel kan ik ‘veilig’ dun vissen omdat de actie heel vergevingsgezind is.”

AFSTAND & HENGELKEUZE

Bij een lichte feedervisserij en afstanden tot circa 35 meter gebruikt Kris de Trabucco Trinis FX Accurate Feeder van 11 ft (3 meter), waarmee hij korven tot 60 gram (leeg gewicht) vist. Een prachtige kanthengel. Voor afstanden tussen de 30 en 50 meter gebruikt Kris een langere, 12 ft. (3,60 meter) hengel uit dezelfde serie. Deze is net een tikje strakker, en werpt ook korven tot 60 gram.

Kris laat de actie zien: strak tijdens het werpen, maar veel buiging in de eerste helft van de hengel en veel reserve richting de handgreep. “Echt compleet anders dan de ‘poken’ van feederhengels die vroeger werden gemaakt.”

Bij aanvang gaan er vijf korven te water welke de stek aanvoeren met Eurofish Nectarblend, plus casters en geknipte wormen. Dan knoopt Kris de onderlijn aan zijn montage en prikt drie maden op maatje 16 haak. Deze ligt nog maar 20 seconden in als de top schokkerig krom wordt getrokken. Een grote blankvoorn, zeker meer dan 30 cm lang, wat een start! “Zo’n formaat is hier wel uitzonderlijk. De gemiddelde voorns zijn echt wel een slag kleiner. Daarnaast kun je ook kleine brasems verwachten, veelal vissen van zo’n 400 gram. Een vis van één kilo is op deze stek uitzonderlijk. Op andere sectoren vang je gemiddeld genomen wel iets grotere brasems.”

Verwachtingsvol wordt de tweede worp ingezet. Wanneer de hengel afgesteund ligt drukt Kris de timer op de stopwatch in. “Deze loopt over drie minuten af. Dan breng ik weer een nieuwe korf. In principe zal ik dit tien maal doen en daarna beslissen met welke frequentie ik weer een gevulde voerkorf breng.” Na de vangst van de grote voorn duurt het nog 20 minuten voordat Kris de haak zet op een volgende vis: een brasem van ongeveer 30 centimeter. Ondanks de fikse zijwind probeert Kris het met een 30 grams korf, die is nog goed zuiver te werpen en blijft prima liggen.

UIT HET HANDJE

Na deze vangst duurt het weer even voordat de volgende beet zich meldt. De vis is zeker aanwezig, maar aast niet vol overgave. Om de vissen te activeren verschuift Kris bewust zijn montage. Hij pakt de lijn tussen werpmolen en startoog vast en trekt circa 30 cm lijn binnen. Vervolgens dien je de feedertop weer op spanning te zetten. “Doe dit verslepen niet direct na de worp, maar als het voer uiteen gebroken is, vaak al na enkele minuten. Op deze wijze trek je het haakaas dichterbij de plek waar het voer ligt. Daarnaast wordt ook het haakaas over de bodem getrokken. Dit is vaak een stimulans en niet zelden komt snel na het verslepen de aanbeet.” Ook deze keer is dat het geval en kan weer een kleine brasem geschept worden.

MONTAGEPRAAT

Kris vist vandaag met een 08/00 gevlochten hoofdlijn (Trabucco Dyna-Tex SLK X8) en een 22/00 nylon voorslag (Trabucco XPS method Feeder). De voerkorf hangt aan een zijlijntje, dat kan schuiven over de voorslag. Deze wordt gestopt door een kraal welke tegen een knoop en een deel gewist stuk lijn komt, welke als afhouder dient. De onderlijn is 60 cm lang en aan het einde van de 12/00 nylon een maat 16 Trabucco XPS haak.

Kris: “Ik vis nagenoeg altijd met een schuivende feedermontage. Hier ontkom je tijdens veel wedstrijden niet aan, het is ook internationaal verplicht. Dat geldt ook voor de onderlijnlengte, deze mag op een WK niet korter zijn dan 50 cm. Door heel vaak ‘volgens de regels’ te vissen raak ik hier ook mee vertrouwd, ook op dagen dat deze montage niet verplicht is. Maar… soms zie ik dat een vaste feedermontage effectiever vist. Bijvoorbeeld een lusmontage, waarbij de korf deels kan schuiven en daarna wordt gestopt. Bij wijze van een test plaats ik soms een loodhagel op de leader, waardoor mijn schuivende montage nog maar een stukje schuift en daarna wordt gestopt met een zelfhaakeffect. Dat werkt soms beter dan volledig schuivend.”

Af en toe vangt Kris een vis, maar hij hoopt stiekem op meer. Daartoe besluit hij op 20 meter afstand een tweede plek aan te maken. “Ik breng drie korven met voer, aangevuld met maden, casters en geknipte wormen. Deze plek laat ik vijftien minuten rusten en dan ga ik met een kortere hengel, een 11 voet/330 cm model uit dezelfde hengelserie erop vissen.”

De overstap naar de kortbij stek levert hem vrijwel direct beten op, maar deze zijn zo minuscuul dat hij er niet op kan reageren. Bij inspectie van het haakaas – een combi van twee maden en een caster – wordt duidelijk dat er ‘geklooid’ is met het aas. Mini-voorntjes van zo’n vijf centimeter volgens Kris.

Deze ‘overlast’ duurt een half uur, maar dan komen er toch wat meer overtuigende beten. Een school voorns, formaat 10-15 cm, heeft de stek gevonden en nu levert iedere inzet, vrij snel nadat de korf op de bodem belandt, een beet op. Het is vaak maar één tikje op de top, waarna de beet niet doorzet. Scherp vissen is noodzakelijk, dus laat Kris de hengel rusten op de hengelsteun, maar houdt deze tegelijkertijd wel ‘klaar om de haak te zetten’ in de hand. Op elke tik reageert hij en bij het merendeel hangt een voorn aan de andere kant van de lijn.

Wat betreft visbestand zijn er ook op de Vlaamse kanalen veranderingen zichtbaar. Grote meerval is hier ook al gevangen. In zijn algemeenheid zwemt er minder vis dan voorheen, maar op de juiste zones kun je nog altijd een leuk netje vis vangen, zeker met de feederhengel.

Dit artikel is eerder gepubliceerd in Beet Magazine. Kijk voor nadere informatie over dit hengelsportmagazine op www.beet.nl.